Open brief aan de Belgische overheid: hoe los je de crisis op
Introductie
Ik zag net een tweet verschijnen van Karel Van Eetvelt - de CEO van UNIZO -, dat het niet goed gaat met de Vlaamse werkgevers
Zware alarmkreet Vlaamse werkgevers en zelfstandigen. Economische crisis, belastingdrukverhoging en brutale controles tasten vertrouwen aan.
— Karel Van Eetvelt (@karelvaneetvelt) 11 juni 2013
Eerlijk gezegd is dit niet de eerste keer dat ik dit hoor, maar ik heb de indruk dat de crisis nu pas nog maar echt aan het beginnen is... Normaal gezien zou een overheid hier dan moeten ingrijpen in de mate van het mogelijke, maar jammer genoeg worden mijns inziens in België/Vlaanderen steeds de verkeerde beslissingen genomen door de overheid.
Wat is het probleem met de Belgische overheid?
De overheid is log, traag, en wordt steeds ingewikkelder en ondoorzichtiger. Tot de jaren 80 kon een bedrijf zich nog wel permiteren om zo te functioneren, maar vanaf de jaren 90 moesten bedrijven zich langzaam maar zeker flexibeler en transparanter opstellen, zodat ze sneller en beter op de markten konden inspelen. Voeg daar nu nog de snelheid en mondigheid aan toe die de laatste jaren opmars aan het maken is - denk maar aan social media -, en ik hoef het geen drie keer uit te leggen dat bedrijven alsmaar sneller op trends en evoluties moesten reageren.
Wat heeft dit tot gevolg voor een bedrijf: overal waar zaken te traag of te onflexibel waren, heeft men dit probleem aangepakt, en is men de zaken stap voor stap gaan vereenvoudigen of optimaliseren, of om het met een quote te zeggen: "Optimize for happiness": verwijder alle rompslomp en overbodige zaken, en automatiseer saaie zaken waar mogelijk.
Bedrijven die dit succesvol uitgevoerd hebben, hebben een veel grotere kans te kunnen inspelen op de evoluties van de markt.
De Belgische overheid echter, die doet het omgekeerde; ik zal nu in een aantal tweets die ik aan Karel Van Eetvelt gericht had uitleggen waarom:
@karelvaneetvelt Verminder subsidies/"specialekes" en verlaag de algemene lasten; op die manier betaalt *iedereen* dezelfde bijdrages.
— Tom Janssens (@ToJans) 11 juni 2013
Het is heel eenvoudig: het systeem is zodanig ingewikkeld, dat het merendeel van de subsidies en lastenverlagingen speciale expertise vereist, waarvoor je als klein bedrijf de kennis niet in huis hebt, of de investering niet durft te doen. Grote bedrijven hebben wel de ruimte om alles uit te pluizen, gezien de grootte-orde van het resultaat
Waarom wordt in België belastingsondtuiking als een nationale sport aanzien? Omdat de belastingen zo hoog zijn tiens. Veronderstel dat we - kort door de bocht - alle subsidies en lastenverlagingen afschaffen, maar de BTW en vennootschapsbelasting beperken tot 6%. Denken jullie dan dat het merendeel van de mensen nog de moeite zal doen om belastingen te ontduiken? Ik eerlijk gezegd niet. Deze vereenvoudiging brengt ons bij het volgende voordeel:
@karelvaneetvelt minder subsidies & specialekes = mogelijkheid tot decimeren van overheidsinstanties => terug besparingen.
— Tom Janssens (@ToJans) 11 juni 2013
Als alle subsidies en belastingsverminderingen wegvallen, kunnen we dan waarschijnlijk ook het aantal mensen dat voor de overheid werkt decimeren, en werken we bijgevolg ook al een groot deel van het "Griekse symptoom" weg.
@karelvaneetvelt de overheidsinstanties zitten nog in de jaren 80, terwijl het bedrijfsleven alsmaar flexibeler & efficienter is geworden.
— Tom Janssens (@ToJans) 11 juni 2013
Denk maar aan de vele sketches op televisie, zoals de schrijnend realistische: "wat als zelfstandigen ambtenaren waren".
Dit kost geld; onnoemelijk veel geld, en is gewoon niet meer van deze tijd; fix it ASAP!
@karelvaneetvelt opteer niet alleen voor administratieve vereenvoudiging, bv: voor elke wet die er bij komt moeten er twee afgeschaft worden
— Tom Janssens (@ToJans) 11 juni 2013
Het systeem is gewoon véél te ingewikkeld; we hebben niet alleen administratieve vereenvoudiging nodig, maar ook fiscale vereenvoudiging, en dan zwijgen we nog over het feit dat we gewesten, provincies, en God weet nog hoeveel verschillende niet-communicerende en overhead-creërende instanties hebben.
Tot slot
Ik besef dat dit als een platitude zal beschouwd worden door de meeste mensen, maar hoop dat dit tenminste toch even tot nadenken aanzet. Ik begrijp ook wel dat de oplossing niet zo eenvoudig is als ik ze hier voorstel, maar hoop dat sommige mensen zich tenminste eens de vraag stellen: waarom is dit niet zo eenvoudig? Kan het niet anders? Wat is de kleinste stap die we kunnen zetten om dichter bij ons doel te geraken?
Ik ben niet echt een voorstander van een volledige Keynesiaanse aanpak, maar enige vooruitgang zou hier toch op zijn minst hoopvol moeten zijn.
Hoogachtend,
Tom Janssens
Zaakvoerder