Inleiding

Naar aanleiding van een thread op een populair Nederlands forum over zin en onzin van verloning, heb ik onlangs een relatief uitgebreid antwoord gepost.

Gezien ik dit wel een interessant onderwerp vind, heb ik besloten om dit met jullie te delen. Hopelijk steken jullie er wat van op. Aarzel ook niet om commentaren te posten.

 

Dit is mijn post (integraal overgenomen)

* even de knuppel in het hoenderhok gooien

Ik zie hier veel discussies rondgaan over lonen die al dan niet verantwoord zijn volgens anderen.
Uiteindelijk moet je uitgaan van de volgende veronderstelling: je werkgever zal voor jou nooit meer betalen dan hij aan jou kan verdienen op lange termijn.
(Minder kan wel, maar dat is een andere discussie. :P )

Zo kan ik me bijvoorbeeld perfect voorstellen dat iemand van 2x jaar met heel veel specifieke technische kennis beoordeeld en betaald wordt als een senior. Waarom ? Omdat dit voor sommige technische specialisaties kan; er zijn hier 2 belangrijke punten:
- Technisch: het gaat om een functie die vooral technische expertise vereist, en niet zo zeer soft skills.
- Specialisatie: je zit in een bepaalde branche/tak waarvoor zeer specifieke kennis vereist is die niet heel veel mensen hebben, en een relatief grote instapdrempel heeft.

Een technisch expert hoeft niet noodzakelijk extreem goede soft skills te hebben om senior te zijn IMHO.
Het is wel zo dat je in dit type van job relatief snel aan je plafond zit qua verloning; je zal heel snel je plafond bereiken, want na een aantal jaren is het marginaal nut van die extra ervaring relatief klein...

Voor een niet-technische functie kan je IMHO onmogelijk senior zijn onder de 27 a 28, en ik zou eerder opteren voor 30+ a 40+, en dit alles is dan nog sterk afhankelijk van je afgelegde traject...
Wat hier IMHO vooral belangrijk is:
- doorzettingsvermogen
- betrouwbaarheid
- uitstraling/imago
- begrijpen en gebruiken van groepsdynamica
- NLP
- organisatietalent
- denken "vanuit de business"
- vertalen van zakelijke naar technische noden
- creatief aanwenden van beschikbare resources
- zelfstandig en probleemoplossend vermogen
- meedenken "ten dienste van de werkgever", nieuwe opportuniteiten kunnen zien en inschatten
- professioneel netwerk
- ....

Zoals je ziet zijn dit zaken die je niet zomaar kan leren dmv een cursus (al is een MBA volgens sommigen wel een goede voorbereiding).
De enige manier waarop je deze skills kan verbeteren (naast studeren), is door ze toe te passen in het dagelijkse leven en te begrijpen hoe alles werkt, ze te ervaren en te verbeteren met andere woorden.

Zoals jullie nu waarschijnlijk wel al duidelijk wordt, bereik je bij het technische traject relatief snel (5 a 10 jaar) het merendeel van je potentieel (en je respectievelijke loon), het marginaal nut verlaagt voor extra ervaring.
Voor niet-technische zaken gaat het starten zeer traag, maar kan je uiteindelijk wel veel meer waard worden voor je werkgever (met relevante verloning), het marginaal nut verhoogt met extra ervaring.

Het dient ook gezegd te worden dat iemand die in een technische job zit meestal wel van zichzelf ongeveer kan inschatten waar zijn/haar persoonlijk plafond zit.
Voor iemand die in een management-positie zit is dit veel moeilijker, en dit heeft regelmatig tot gevolg dat iemand een trapje te hoog gaat, met alle gevolgen die erbij horen ("l' esprit de l'escalier" zoals de Fransen het zo mooi omschrijven).

EDIT:
In KMO's/MKB's hoeft deze regel niet noodzakelijk te gelden, want zoals de mensen wel meer zeggen: "In het land der blinden, is éénoog koning"

Kortom

Over zin en onzin van lonen en toplonen is al veel gezegd, maar ik vind dat toplonen gerechtvaardigd zijn. Uitindelijk gaat het nog altijd over hetzelfde vraagstuk: wat is een persoon waard voor een bedrijf, zowel op het gebied van technische kennis, soft skills, als reputatie/netwerk.

Wordt U2 zoveel meer betaald dan een willekeurige groep omdat ze zoveel keer beter zijn ? Uiteindelijk niet; dit is gewoon vraag en aanbod...